Voetbal is overal ter wereld hetzelfde spel, maar hoe coaches en spelers ermee omgaan verschilt vaak fundamenteel. Eén van de meest intrigerende tegenstellingen in de moderne voetbalwereld is die tussen positional play en relationisme.
In West-Europa is positional play de dominante denkwijze. Denk aan het voetbal van FC Barcelona of Manchester City vandaag: elke speler heeft een duidelijke zone, de structuur staat centraal en het spel wordt vaak gecontroleerd via een vaste positionele opbouw.
Daartegenover staat het relationisme, een benadering die je vandaag terugziet bij onder andere Fluminense (Brazilië) en Malmö FF (Zweden). Hier draait het voetbal niet rond vaste posities, maar rond relaties tussen spelers. De nadruk ligt op vrijheid, intuïtie, samenwerking en nabijheid.
Tijdens de eerste les bekijken we uitgebreid hoe het relationisme in elkaar zit. We geven hieronder toch al één principe weg, want groeien doen we samen...!
Een belangrijk kenmerk binnen relationisme is proximidade – een Portugese term voor nabijheid. Spelers zoeken constant verbinding met elkaar in plaats van breed uitgesmeerd over het veld te staan. Hierdoor ontstaan automatisch meer korte passes, meer combinaties en vooral: een groter gevoel van controle, zonder dat het systeem rigide aanvoelt. Soms staan wel 7 spelers op dezelfe flank samen te combineren.
In de eerste sessie van The Football Circle gaan we dieper in op deze twee voetbalwerelden. Je ontdekt:
📅 Start lessenreeks 'The Eleven': augustus 2025